EK halve triatlon Samorin.

Deel dit bericht op

Yes yes op zondag 19 mei was het zo ver. Het EK halve triatlon in Samorin. De voorbereidingen thuis waren goed verlopen. Ik heb lekker kunnen trainen, nog een super fijn trainingskamp af kunnen werken in Mallorca. Ik had er alle vertrouwen in.

Voor deze race had ik me overigens vorig jaar Augustus geplaatst in Davos.

Hierbij deel ik mijn en raceverslag van het EK.

Wat een gave ervaring was het om mee te mogen doen!!

Op vrijdag had ik mijn startnummer gehaald en konden we even proeven hoe de sfeer was op het wedstrijdterrein. Hihihi wat een kolkende energie op zo’n terrein. En wat een gave omgeving.

Op zaterdag avond werd de transition geopend om mijn fiets in te mogen leveren. Op dat moment heb ik ook uitgebreid de tijd genomen om te kijken hoe mijn looplijnen waren vanuit het zwemmen naar mijn fiets en vanaf mijn fiets naar het lopen.  En voor mezelf een strategie bepaald.

Met het plan in mijn hoofd ging ik naar huis om zondag uit te voeren tijdens de wedstrijd.

Race day

Zwemmen ging echt mega goed. Ik kon snel in mijn ritme komen. Mijn plaats innemen in het deelnemersveld. Met lekkere lange krachtige slagen kon ik gas geven.

Het water was mega koud. Nu sta ik graag elke dag onder de koude douche, dus dit was heel erg in mijn voordeel. Mijn lijf schrok niet zo van de kou en kon snel mijn ademhaling op orde krijgen.

Wisselen ging lekker vlot. De looplijnen die ik in mijn hoofd had en de strategie kon ik volledig uitvoeren. Ow yes!

Op de fiets had ik een flink crash na 5km. Onderuit gevlogen in de bocht. Schaafwonden op mijn armen en een gekneusde rip.
Er was geen tijd te verliezen, dus opstaan en weer doorgaan.

Terug mijn fiets ritme gevonden en niet te lang nadenken over de val. Bij de finish was daar weer een moment voor.

Tussen 60km en 75km had ik het even lastig. Ik kreeg moeilijk meer mijn pedalen rond. Dus in de spanning van mijn benen de ontspanning gezocht. Daarbij even wat meer gedronken en gegeten. Ik moet zeggen daarna voelde ik het licht wel weer branden.

Lopen ging de eerste kilometers mega goed. Ik had een lekker tempo. Misschien achteraf wel een te hoog tempo.

Na 13km kreeg ik het zwaar. De benen gingen zeer doen en lopen werd steeds stijver en strammer.

Mezelf steeds weer geprobeerd in het moment van NU te brengen. Dat is namelijk het enige wat er toe doet.
De pijn bekeken in mijn lijf, maar vooral geen drama van gemaakt. Wat het ego altijd graag wil.

Uiteindelijk na 5 uur en 25 min. vlammen op een gemiddelde hartslag van 160 per minuut. Had ik alles geven.

Met een mega trots en overwinnend gevoel ging ik over de finishlijn.

Uiteindelijk is het resultaat geworden:
31ste van de 38 vrouwen geworden in mijn leeftijdscategorie van 30 tot 39 jaar.

128ste van de 208 vrouwen.

Voor alle resultaten zie deze link: Uitslagen

Trots op het resultaat!

En zijn er verbeterpunten? Zeker. Die heb ik opgeschreven en zijn focuspunten voor de komende race en voor de komende tijd om mee te gaan trainen.

Dankjewel

Dankjewel zus voor de support en leuke mini vakantie.

Dankjewel ons mam.  Die niet weg te denken was van de live streamer thuis. En de wats-app video bellen.

Dankjewel beide voor jullie steun en support!

Deel dit bericht op